نرده های محافظ، تخته های پا و سایر موانع مشابه باید برای جلوگیری از افتادن فرد یا هر ماده یا شی از محل کار در نظر گرفته شود.

آنها باید:

به اندازه کافی قوی و سفت باشد تا از سقوط افراد جلوگیری کند و بتواند بارهای دیگری را که احتمالاً روی آنها وارد می شود مقاومت کند. نرده های محافظ مجهز به حفاظ های آجری باید بتوانند وزن پشته های آجری را که ممکن است روی آنها بیفتد تحمل کنند.

به یک سازه یا بخشی از یک سازه که قادر به حمایت از آنها باشد ثابت شود

عبارتند از:

نرده محافظ بالایی یا نرده دیگری که حداقل 950 میلی متر بالاتر از هر لبه ای باشد که افراد ممکن است از آن سقوط کنند

یک تخته انگشت پا برای جلوگیری از افتادن و غلتیدن یا پرتاب شدن هرگونه ماده یا اشیاء از لبه سکو کافی است. و

تعداد کافی ریل محافظ میانی یا جایگزین های مناسب به گونه ای قرار داده شده است که شکاف محافظت نشده از 470 میلی متر تجاوز نکند.

موانعی غیر از نرده‌های محافظ و تخته‌های پنجه را می‌توان استفاده کرد، تا زمانی که حداقل 950 میلی‌متر ارتفاع داشته باشند، ایمن باشند و استانداردی معادل حفاظت در برابر سقوط و غلتش مواد یا لگد زدن از هر لبه را فراهم کنند.

طراحی داربست

از الزامات مقررات کار در ارتفاع 2005 است که مگر اینکه داربست با یک پیکربندی استاندارد به طور کلی به رسمیت شناخته شده مونتاژ شود، مانند راهنمای فنی TG20 کنفدراسیون دسترسی و داربست ملی (NASC) برای داربست های لوله و اتصالات یا دستورالعمل های مشابه از دستورالعمل های سازنده برای داربست های سیستم، داربست باید با محاسبات سفارشی و توسط شخص ذیصلاح طراحی شود. این تضمین می کند که داربست در حین نصب، استفاده و برچیدن از استحکام، استحکام و پایداری کافی برخوردار باشد.

در شروع فرآیند برنامه ریزی، کاربر باید اطلاعات مربوطه را به پیمانکار داربست ارائه دهد تا اطمینان حاصل شود که فرآیند طراحی دقیق و مناسب دنبال می شود. به طور معمول این اطلاعات باید شامل موارد زیر باشد:

مکان سایت

مدت زمانی که داربست باید در جای خود باشد

استفاده در نظر گرفته شده

ارتفاع و طول و هر ابعاد بحرانی که ممکن است بر داربست تأثیر بگذارد

تعداد آسانسورهای سوار شده

حداکثر بار کاری که باید اعمال شود و حداکثر تعداد افرادی که در هر زمان از داربست استفاده می کنند

نوع دسترسی به داربست به عنوان مثال راه پله، جایگاه نردبان، نردبان خارجی

آیا نیاز به ورق، توری یا حفاظ آجری وجود دارد

هر گونه الزامات یا مقررات خاص به عنوان مثال راهروی عابر پیاده، محدودیت در مکان های اتصال، گنجاندن/تدارک برای کارخانه جابجایی مکانیکی به عنوان مثال بالابر)

ماهیت شرایط زمین یا سازه پشتیبان

اطلاعات مربوط به سازه/ساختمان داربست همراه با هر ابعاد و نقشه های مربوطه بر روی آن نصب خواهد شد

هرگونه محدودیتی که ممکن است بر روند نصب، تغییر یا برچیدن اثر بگذارد

قبل از نصب، پیمانکار داربست یا طراح داربست می تواند اطلاعات مربوط به داربست را ارائه دهد. این باید شامل موارد زیر باشد:

نوع داربست (لوله و اتصالات یا سیستم)

حداکثر طول خلیج

حداکثر ارتفاع بالابر

ترتیب سوار شدن بر سکو و تعداد آسانسورهای سوار شده که می توانند در هر زمان مورد استفاده قرار گیرند

بار کار ایمن / کلاس بار

حداکثر بارهای پا

حداکثر فاصله کراوات افقی و عمودی و وظیفه کراوات

جزئیات عناصر اضافی مانند پل های تیردار، فن ها، جایگاه های بارگیری و غیره، که ممکن است یک پیکربندی استاندارد باشد (به یادداشت 1 مراجعه کنید) یا به طور خاص طراحی شده باشد.

اطلاعات در نقشه های مربوطه در صورت لزوم

هر گونه اطلاعات دیگر مربوط به طراحی، نصب یا استفاده از داربست

شماره مرجع، تاریخ و غیره برای فعال کردن ضبط، ارجاع و بررسی

تمام داربست ها باید به روشی ایمن برپا، برچیده و تغییر داده شوند. این را می توان با پیروی از راهنمای ایمنی NASC SG4 "جلوگیری از سقوط در عملیات داربست (PDF)" یا با پیروی از دستورالعمل های مشابه ارائه شده توسط سازندگان داربست سیستم به دست آورد.

برای داربست هایی که خارج از محدوده یک پیکربندی استاندارد به طور کلی شناخته شده قرار می گیرند، طراحی باید به گونه ای باشد که بتوان از تکنیک های نصب و برچیدن ایمن در طول مدت کار نیز استفاده کرد. در مواردی که چنین است، ممکن است لازم باشد دستورالعمل های خاصی همراه با طرح ارائه شود.

هر گونه اصلاح یا تغییر پیشنهادی که یک داربست را خارج از محدوده یک پیکربندی استاندارد به طور کلی به رسمیت شناخته شده می برد، باید توسط یک فرد صالح طراحی شده و با محاسبه ثابت شود.